Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Summus dolor plures dies manere non potest? Duo Reges: constructio interrete. Nihil illinc huc pervenit. Et quidem, inquit, vehementer errat; Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere.

Graecis hoc modicum est: Leonidas, Epaminondas, tres aliqui aut quattuor; Paria sunt igitur. Occultum facinus esse potuerit, gaudebit; Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Sic vester sapiens magno aliquo emolumento commotus cicuta, si opus erit, dimicabit. Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est? Ergo, si semel tristior effectus est, hilara vita amissa est? Rationis enim perfectio est virtus;

Completur enim et ex eo genere vitae, quod virtute fruitur, et ex iis rebus, quae sunt secundum naturam neque sunt in nostra potestate.

Nec enim, dum metuit, iustus est, et certe, si metuere destiterit, non erit;
Quod dicit Epicurus etiam de voluptate, quae minime sint voluptates, eas obscurari saepe et obrui.
Sed id ne cogitari quidem potest quale sit, ut non repugnet ipsum sibi.
Atque ab isto capite fluere necesse est omnem rationem bonorum et malorum.
Bork

Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri. Zenonis est, inquam, hoc Stoici. Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. Hoc enim identidem dicitis, non intellegere nos quam dicatis voluptatem. Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem. An hoc usque quaque, aliter in vita? Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem? Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta.

Bork: Alterum significari idem, ut si diceretur, officia media omnia aut pleraque servantem vivere.
Primum divisit ineleganter;: At cum de plurimis eadem dicit, tum certe de maximis.
Facete M.: Tibi hoc incredibile, quod beatissimum.

Ea denique omni vita, quae in una virtute consisteret, illam
vitam, quae etiam ceteris rebus, quae essent secundum
naturam, abundaret, magis expetendam non esse, sed magis
sumendam.

Fortitudinis quaedam praecepta sunt ac paene leges, quae
effeminari virum vetant in dolore.

Itaque sensibus rationem adiunxit et ratione effecta sensus non reliquit.
Callipho ad virtutem nihil adiunxit nisi voluptatem, Diodorus vacuitatem doloris.
Totum autem id externum est, et quod externum, id in casu est.