Sin aliud quid voles, postea.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Paria sunt igitur. Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas interdum optines. Duo Reges: constructio interrete. Primum Theophrasti, Strato, physicum se voluit; Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem.

Stoici autem, quod finem bonorum in una virtute ponunt, similes sunt illorum;
Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio.
Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus.
Deinde dolorem quem maximum?

Esse enim quam vellet iniquus iustus poterat inpune.
Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt.
Alterum significari idem, ut si diceretur, officia media omnia aut pleraque servantem vivere.
Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat.

Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest.

Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur; Sed potestne rerum maior esse dissensio? Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum? Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Ratio enim nostra consentit, pugnat oratio.

Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem. Experiamur igitur, inquit, etsi habet haec Stoicorum ratio difficilius quiddam et obscurius. Nos quidem Virtutes sic natae sumus, ut tibi serviremus, aliud negotii nihil habemus. Sed quid sentiat, non videtis. Inquit, respondet: Quia, nisi quod honestum est, nullum est aliud bonum! Non quaero iam verumne sit; A quibus propter discendi cupiditatem videmus ultimas terras esse peragratas. Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt. Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt.

Ex quo intellegitur, quoniam se ipsi omnes natura diligant, tam insipientem quam sapientem sumpturum, quae secundum naturam sint, reiecturumque contraria.

Recte dicis;: Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest.
Quae sequuntur igitur?: An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod.
Bork: Simul atque natum animal est, gaudet voluptate et eam appetit ut bonum, aspernatur dolorem ut malum.
Bork: Utram tandem linguam nescio?

Elicerem ex te cogeremque, ut responderes, nisi vererer ne
Herculem ipsum ea, quae pro salute gentium summo labore
gessisset, voluptatis causa gessisse diceres.

Cum id quoque, ut cupiebat, audivisset, evelli iussit eam,
qua erat transfixus, hastam.