Ea possunt paria non esse.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Duo Reges: constructio interrete. Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos. Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo; Quae sequuntur igitur? Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata.

Nos commodius agimus.: Innumerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed non necesse est.
Bork: Sine ea igitur iucunde negat posse se vivere?
Nos commodius agimus.: Ista ipsa, quae tu breviter: regem, dictatorem, divitem solum esse sapientem, a te quidem apte ac rotunde;
Bork: Ita finis bonorum existit secundum naturam vivere sic affectum, ut optime is affici possit ad naturamque accommodatissime.
Tenent mordicus.: Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn.
Bork: Nonne odio multos dignos putamus, qui quodam motu aut statu videntur naturae legem et modum contempsisse?

Sint modo partes vitae beatae. Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere. Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? Immo alio genere; Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus; Cum praesertim illa perdiscere ludus esset. Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas interdum optines. Eadem nunc mea adversum te oratio est.

Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse.
Quaero igitur, quo modo hae tantae commendationes a natura profectae subito a sapientia relictae sint.
At enim hic etiam dolore.
Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos.

Vobis autem, quibus nihil est aliud propositum nisi rectum
atque honestum, unde officii, unde agendi principlum
nascatur non reperietis.

Itaque quantum adiit periculum! ad honestatem enim illum
omnem conatum suum referebat, non ad voluptatem.

Si ad prudentes, alterum fortasse dubitabunt, sitne tantum in virtute, ut ea praediti vel in Phalaridis tauro beati sint, alterum non dubitabunt, quin et Stoici conveniente sibi dicant et vos repugnantia.

Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; Esse enim, nisi eris, non potes. Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt. Nec vero pietas adversus deos nec quanta iis gratia debeatur sine explicatione naturae intellegi potest. Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare? Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur.

Illa tamen simplicia, vestra versuta.
Virtutibus igitur rectissime mihi videris et ad consuetudinem nostrae orationis vitia posuisse contraria.
Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem?
Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis;
Virtutibus igitur rectissime mihi videris et ad consuetudinem nostrae orationis vitia posuisse contraria.