Quae cum dixisset, finem ille.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed nonne merninisti licere mihi ista probare, quae sunt a te dicta? Si sapiens, ne tum quidem miser, cum ab Oroete, praetore Darei, in crucem actus est. Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim. Itaque contra est, ac dicitis; Nunc agendum est subtilius. Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam.

1. Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant.
2. Nam de isto magna dissensio est.

• Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis?
• Quid, quod homines infima fortuna, nulla spe rerum gerendarum, opifices denique delectantur historia?
• Tamen aberramus a proposito, et, ne longius, prorsus, inquam, Piso, si ista mala sunt, placet.
• Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus;

Nihil enim possumus iudicare, nisi quod est nostri iudicii-in quo frustra iudices solent, cum sententiam pronuntiant, addere: si quid mei iudicii est;

Ita prorsus, inquam;

Gerendus est mos, modo recte sentiat.

Deinde dolorem quem maximum?

Deque his rebus satis multa in nostris de re publica libris sunt dicta a Laelio.

Bork

Intellegi quidem, ut propter aliam quampiam rem, verbi gratia propter voluptatem, nos amemus;

Restatis igitur vos;

Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet.

E quo efficitur, non ut nos non intellegamus quae vis sit
istius verbi, sed ut ille suo more loquatur, nostrum
neglegat.

Ita, quae mutat, ea corrumpit, quae sequitur sunt tota
Democriti, atomi, inane, imagines, quae eidola nominant,
quorum incursione non solum videamus, sed etiam cogitemus;

Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio?

Tenesne igitur, inquam, Hieronymus Rhodius quid dicat esse summum bonum, quo putet omnia referri oportere? Et quidem, inquit, vehementer errat; Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem; Si longus, levis dictata sunt. Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia; Ita credo. In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam?

Duo Reges: constructio interrete. Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere? Quonam, inquit, modo? Venit enim mihi Platonis in mentem, quem accepimus primum hic disputare solitum; Hunc vos beatum; Hosne igitur laudas et hanc eorum, inquam, sententiam sequi nos censes oportere? Quid ergo attinet dicere: Nihil haberem, quod reprehenderem, si finitas cupiditates haberent? Magna laus. An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat? Pollicetur certe.